In september 1981 won het voorstel van de Bell Model 406 de competitie van de US Army waarin gezocht werd naar een verkenningshelikopter die in staat moest zijn om inlichtingen te verzamelen en surveillance-taken uit te voeren. Daarnaast ook voor ondersteuning van aanvalshelikopters en het leiden van artillerievuur.
Bell kreeg een ontwikkelingscontract en de eerste van vijf OH-58D prototypes maakte zijn eerste vlucht op 6 oktober 1983.
De Model 406 introduceerde een op de mast bevestigd vizier, gespecialiseerde avionica en een cockpit besturings- en display-subsysteem. Bovendien heeft deze helikopter een geavanceerde vierbladige hoofdrotor met composiet bladen.
De eerste plannen waren erop gericht om 592 van de OH-58A’s van de US Army op te waarderen naar de OH-58D-standaard, maar dit zou uiteindelijk maar bij 398 machines gebeuren, inclusief twaalf vervangers voor toestellen die tijdens en na de Golfoorlog afgeschreven moesten worden.
De leveringen startten in december 1985. Onder de naam Operatie Prime Chance werden vanaf september 1987 vijftien OH-58D’s gemodificeerd voor operaties tegen Iraanse patrouilleboten in de Perzische Golf. Deze helikopters konden Stinger en Hellfire lucht-luchtraketten meevoeren, naast het 12,7 mm machinegeweer en de raket-lanceerpods.
Gewapende OH-58’s
De wapenopties van de Prime Chance OH-58D bleven behouden bij de gewapende OH-58D(I) Kiowa Warrior, naar welke standaard alle OH-58D’s zijn opgetrokken. Nieuw gemodificeerde Kiowa Warriors werden vanaf het 208e exemplaar in mei 1991 geleverd en achttien toestellen vlogen tijdelijk met een “stealthy” neus.
Aanvankelijk 81, maar uiteindelijk alle Kiowa Warriors worden verder aangepast naar de MPLH-standaard (Multi-Purpose Light Helicopter). Ze krijgen een kort landingsgestel, snel inklapbare rotorbladen, horizontale stabilisering en een gekanteld kielvlak.
Deze aanpassingen werden gedaan voor het vervoer in C-130 vrachttoestellen en voor snelle inzet door de rapid reaction forces van de Amerikaanse landmacht. Andere modificaties zijn een vrachthaak en bevestigingspunten voor het externe vervoer van maximaal vier brancards of zes draagstoelen.
Daarnaast bood Bell een Kiowa Warrior upgrade aan met nieuwe avionica. Het bedrijf had ook nog een OH-58X LUV (Light Utility Variant) met een verlengde neus en speciale gecoate voorruit. De OH-58D(R) die eind 2003 de standaard was, was ontwikkeld via de interim OH-58D(I)O, waarbij verbeteringen waren doorgevoerd aan de communicatieapparatuur en de motor.
De enige exportorder voor de OH-58D werd in februari 1992 geplaatst door Taiwan, dat twaalf helikopters afnam, plus veertien opties die later concreet werden. Deze helikopters werden vanaf juli 1993 geleverd als de enige nieuwgebouwde OH-58D’s
Specificaties – Bell OH-58D Kiowa Warrior
Naam: Bell OH-58(I) Kiowa Warrior
Type: tweezits lichte scout- en aanvalshelikopter.
Krachtbron: een Rolls-Royce T703-AD-700 turboshaft moter van 410 kW.
Prestaties: maximumsnelheid 247 km/u op een hoogte van 1.220 meter; kruissnelheid 211 km/u op optimale hoogte; initiële klimsnelheid 469 m/min; dienstplafond 4.570 meter; hover-plafond 3.050 m met grondeffect en 2105 m zonder grondeffect; bereik 413 km.
Gewicht: leeg 1.492 kg; maximum startgewicht 2.495 kg.
Afmetingen: diameter hoofdrotor 10,67 m; lengte 12,58 m; hoogte 3,93 m ; schijfoppervlak hoofdrotor 89,38 m2
Bewapening: vier FIM-92 Stinger of AGM-114 Hellfire raketten, of twee lanceerders met zeven buizen voor 70 mm Hydra lucht-oppervlakte ongeleide raketten, of een 12,7 mm machinegeweer, of een mix van deze wapens.