De Duitse Furie

Rond 6 Augustus drukten de Duitse kranten hun verontwaardiging uit bij de onverwachte weerstand van het Belgische leger en de Belgische burgers. Met de Frank-tireurs van 1870 in hun geheugen vroegen ze vergelding. Ze schreven: “De Belgische Beesten!”, “de primitieve Belgen” en “De wreedheden van Luik!”

In de provincie Luik waren er 1200 slachtoffers gevallen van de Duitse vergelding. In Luxemburg 842; Namen 2000; Brabant 839 (waar tot afschuw van Europa tussen 25 en 28 Augustus ook de oude stad en de bibliotheek van Leuven in brand werden gestoken), en in Henegouwen nog 350 slachtoffers.

Ongeveer 16.000 huizen werden vernietigd. De verschrikking was wild en onnodig, en helemaal niet systematisch. Er kan maar één conclusie zijn en dat is dat het Duitse opperbevel de troepen hun pret gunden. Jammer genoeg voor de Belgen was het enkel een voorproef op 4 jaren met strenge behandeling.

Aarschot

De actie in Aarschot was typerend voor de hevige reacties van de Duitsers. Één enkele brigade van Belgische infanterie, met een artilleriebatterij hield de Duitse vooruitgang voor verschillende uren tegen. Na het lijden van zware verliezen en het worden aangevallen van drie kanten trokken ze zich onvermijdelijk terug.

De Duitsers namen vele gevangenen, voornamelijk gewonde soldaten. Een groot aantal werd afgemarcheerd naar de banken van de Demer waar zij werden neergeschoten. Zij die probeerden te ontsnappen werden in de rivier gesmeten en verdronken.

Daarna keerden de Duitsers zich tegen de inwoners van Aarschot. 400 huizen werden geplunderd en in brand gestoken en 150 burgers werden geëxecuteerd. Tijdens de volgende dagen ging de Duitse furie verder en de steden Diest, Schaffen en Tremelo werden gebrandschat.

Na de Belgische aanvallen vanuit Antwerpen

Een tragisch resultaat van deze actie was dat het Duitse geweld op de Belgen werd vernieuwd. De Duitse furie trof opnieuw de stad Aarschot. In Leuven, panikeerde de 27ste Duitse Brigade bij het geluid van het afvuren van een Belgische batterij in Haacht.

Hun bevelhebber, Von Mantueffel, gaf opdracht de stad in brand te steken. Dit ging om honderden huizen, de St Peter’s Kerk, de wereldberoemde bibliotheek en de universiteit werden vernield.
Burgers die de vlammen ontvluchten werden opgejaagd en neergeschoten. Het hele gehele gebied tussen Mechelen, Leuven, en Vilvoorde was slachtoffer van de Duitse terreur.

Dit artikel is voor Militair.net geschreven door onze medewerker:
Willy “Max” Horemans