Generaal George Smith Patton, JR
Generaal Patton is één van de bekendste Amerikaanse generaals uit de tweede wereldoorlog. Zijn aparte verschijning en zijn temperament maakten hem als generaal uniek. Op het slagveld droeg Patton vaak holsters met erg grote pistolen er in. Deze pistolen waren voorzien van ivoren handvaten.
De hele aanblik zorgde er voor dat Patton iets van een cowboy over zich had. Ook zijn manieren waren niet veel beter dan die van een cowboy. Toch was hij een zeer effectieve generaal en wist hij menige veldslag tot een overwinning te brengen.
Het begin van George Patton’s militaire loopbaan
Patton werd geboren op 11 november 1885. Vanaf zijn geboorte wilde Patton al een held worden. Zijn voorouders hadden al in vele oorlogen gevochten en George Patton luisterde maar wat graag naar de helden verhalen over hen. Hij hoopte dat er eens ook zo over hem zou worden gesproken.
Zijn eerste stap in de militaire loopbaan zette hij in het Virginia Military Institute. Hij bleef hier één jaar studeren en studeerde daarna af op 11 juni 1909 aan de United States Military Academy welke was gevestigd in West Point.
Hij werd een tweede luitenant en geplaatst in het 15de Cavalerie Regiment. Patton vond alles interessant wat maar met militaire zaken te maken had. Ook schietsport werd door hem graag beoefend.
Patton’s eerste gevecht
Patton kwam voor het eerst in een gevechtssituatie terecht toen hij onder General John J. Pershing’s staf diende tijdens de expeditie naar Mexico. In 1915 werd Patton gezonden naar Fort Bliss. Dit fort was gevestigd aan de grens met Mexico. Patton leidde daar cavalerie patrouilles.
Een jaar later vocht hij aan de zijde van J. Pershing en streed hij tegen de troepen van Francisco “Pancho” Villa. Patton leidde enkele aanvallen op de Mexicaanse troepen van Villa en deze aanvallen waren succesvol verlopen. Zijn eerste militaire optreden in de praktijk was een feit.
Patton’s gevechten in de eerste wereldoorlog
Tijdens de eerste wereldoorlog maakte Patton deel uit van de Amerikaanse geallieerde macht in Europa. In deze oorlog werden voor het eerst tanks gebruikt, zij het in beperkte mate. Patton maakte deel uit van het United States Tank Corps in 1917.
Van dit korps was hij het eerste officiële lid. Patton was in dit korps als een vis in het water. Hij nam de volledige leiding op zich en bedacht vele tactische ideeën. Naast deze algemene militaire zaken hield Patton zich zelfs bezig met het kledingontwerp voor dit nieuwe korps. Patton vond de tank een machtig wapen en wilde de kennis over tank verspreiden.
Hiervoor richtte hij de Amerikaanse tank school op in Bourg, dat in Frankrijk ligt. Daar trainde hij 500 Amerikaanse soldaten en leidde hen op tot tankbemanning. Vooral de communicatie tussen de tanks onderling en tussen de tanks en het bevelvoerend gezag waren voor Patton van doorslaggevend belang voor een goed verloop van een tankveldslag.
Samen met de Britse tanks had Patton de veldslag bij Cambrai in Frankrijk gewonnen in het eerste tankgevecht ter wereld dat plaatsvond in 1917. Met 345 tanks trok Patton ten strijde in de Meuse-Argonne operatie die plaats vond in september 1918. Patton kwam regelmatig onder vuur te liggen en was zelfs geraakt in zijn been toen hij zijn tanks door de veldslagen heen leidde.
Tijdens de eerste wereldoorlog verdiende Patton het Distinguished Service Cross for Heroism. Hij diende in het Amerikaanse Tank Korps tot 1920, toen werd het korps afgeschaft. Patton vond het erg jammer dat het Tank Korps werd opgeheven.
Patton ontwikkeld zijn kennis over tanks
Na zijn eerste ervaringen met tanks in de eerste wereldoorlog had Patton de nodige kennis opgedaan. Hij zag in de tank het wapen van de toekomst. Na de tweede wereldoorlog kon hij echter nauwelijks mensen vinden die zijn passie deelden.
Velen wilden niet investeren in de ontwikkeling van tanks. Patton las echter zo veel mogelijk informatie over tanks en experimenteerde met de communicatiemiddelen en de verschillende wapens die op tanks gemonteerd konden worden.
Patton vervulde verscheidene militaire staffuncties in Hawaii en Washington, D.C.. Hij volgde de Command and General Staff School. In 1924 studeerde hij af en ging hij naar het Army War College. Deze school had hij in 1932 succesvol afgerond. De tweede wereldoorlog stond voor de deur en Patton was er klaar voor.
Patton’s gevechten in de tweede wereldoorlog
Toen de tweede wereldoorlog begon wist Patton voldoende steun te vinden voor de ontwikkeling van meer tanks. Amerika besloot meer tanks te ontwikkelen om de strijd aan te kunnen met Nazi-Duitsland. In 1940 werd Patton overgeplaatst naar de Second Armored Division in Fort Benning in de staat Georgia.
Op 11 april 1941 werd hij in dit korps Commanding General. Langzamerhand begon Patton ook wat aan zijn imago te doen. Zijn “Blood and Guts” waren alom bekend aan het worden. In december van 1941 startte voor Amerika de tweede wereldoorlog officieel na de aanval van de Japanners op Pearl Harbor.
Op 8 november 1942 leidde Patton de Western Task Force. Dit was de Amerikaanse landingsmacht die werd ingezet voor Operatie Toorts in Noord- Afrika. Patton moest het opnemen tegen de woestijnvos Erwin Rommel. Na dit te hebben gedaan leidde Patton het Amerikaanse leger tijdens de landing op Sicilië in Juli 1943.
Patton leidde het Amerikaanse zevende leger tot 1944. Daarna werd hij aangesteld als bevelhebber van het derde Amerikaanse leger in Frankrijk. Vele landen doorkruiste hij met zijn leger en vele dorpen en steden werden bevrijd.
Ook het concentratiekamp Buchenwald werd door Patton en zijn derde leger bevrijd. Hij liet de Duitse burgers een rondrit maken door dit kamp om hen bewust te maken van de gruwelijkheden die daar hadden plaatst gevonden tijdens het nazi-regime.
Na de tweede wereldoorlog werd de balans opgemaakt. Patton had 81,522 square miles bevrijd. Dit was een grote militaire prestatie.
Patton’s leven ten einde
Op 9 december 1945 (de oorlog was inmiddels afgelopen) raakte Patton gewond als gevolg van een auto-ongeluk. Op 21 december stierf hij aan zijn verwondingen en werd hij begraven bij zijn soldatenkameraden.
Één van de grootste generaals van Amerika was dus gestorven als gevolg van een auto-ongeluk. Patton was een man die graag voor zijn land op het slagveld wou sterven, een auto-ongeluk als doodsoorzaak was voor hem een zeer jammerlijk einde.