Freiheitskrieg

De vrijheidsoorlog, soms ook bekend als de bevrijdingscampagne begon in 1813 en duurde officieel tot het jaar 1815, het jaar van de heropbouw en de 2e Parijse vrede.

De campagne was bedoeld om het Napoleonistische leger uit Pruisen te verdrijven en verder te vechten op grondgebied van de Franse Republiek. De nieuw opgerichte Landwehr en Landsturm eenheden de Vrij-korpsen en het vrijwillige jagerskorps vochten deze oorlog met de hulp van Russische, Zweedse en Oostenrijkse troepen, ook Groot-Brittannië zei haar steun toe door middel van het ter beschikking stellen van de vloot. Het Napoleonistische leger bestond toen uit 400.000 man en het geallieerden uit 500.000.

Slag bij Leipzig

De oorlog kende vele grootste slagen waaronder de slag bij Leipzig waar 190.000 Franse troepen het vanaf 16 oktober aanvankelijk tegen 200.000 geallieerden, dat tijdens de slag uitgebreid werd tot 330.000 manschappen opnamen tot 19 oktober. De slag eindigde in de eerste Pruisische overwinning.

Na deze slag stopte het verbond van Frankrijk met de Rijnbond, een verzameling van kleine Duitse vorstenstaatjes, hiermee eindige een groot deel van Napoleons invloed in Pruisen. Door veldslagen moest het Franse leger over de Rijn terug trekken.

Het Duitse IJzeren Kruis

Tevens is na de slag bij Leipzig het Duitse Ijzeren Kruis ontstaan, deze werd door de Pruisische Keizer zelf ontwikkeld en werd uitgereikt voor moed op het slagveld. Deze orde werd op 10 maart 1813 ingesteld en werd alleen aan Pruisische onderdanen uitgereikt. Het kruis was dus door Keizer Frederik Wilhelm III zelf ontworpen naar model van de Duitse Kreuzritter (kruisridders). Zijn initialen zijn terug te vinden op de medaille. Het lint had tot 1918 een zwart-wit gestreept lint, een kenmerk van het Ijzeren kruis is dat deze uit meerdere delen bestaat.

Andere veldslagen

Daarop volgde grote veldslagen in onder andere de wintercampagne van 1814: slag bij Mockern (1813),de slag bij Brienne (1814), de slag bij La Rothire (1814), de slag om Champaubert (1814), de slag bij Vauxchamps (1814), de slag van Montmirail (1814), deze bekende slagen drongen Napoleons leger steeds verder terug over de grens en de oorlog werd op Frans grondgebied uitgevochten.

Napoleon verslagen

Uiteindelijk behaalde het Pruisische leger, onder leiding van veldmaarschalk von Bücher, in de slag bij Montmarte in 1814 de overwinning. Ze marcheerden het leger door Parijs, de hoofdstad van het verslagen republikeinse Franse leger van Napoleon. Napoleon werd op 11 April 1814 in Fontainebleau, waar hij afscheid van zijn troepen nam, verbannen naar Elba.

Wederopbouwfase van Pruisen

Het jaar 1815 werd door Pruisen genoemd: de wederopbouwfase.
Op 26 September 1815 werd de 2e Parijse vrede getekend en de Grenzen van 1790 werden herstelt. Frankrijk moest dus enkele Duitse staatjes, waaronder de 4 links-Rijnse departementen, aan Pruisen afstaan. Frankrijk werd een reparatiesom opgelegd. Een schadevergoeding in de vorm van geld. Met dit verdrag was de Freiheitskrieg (de Duitse benaming voor de oorlog) officieel voorbij.

Medaille Freiheitskrieg voorkant
Medaille Freiheitskrieg – Voorkant
Foto gemaakt door: Roeland Marijnissen

Na de slag bij Montmarte werd een medaille uitgegeven die bestemd was voor Pruisische soldaten die de gehele campagne meegevochten hadden.

Tegenwoordig wordt deze medaille gezien als een van de zeldzaamste medailles die uitgereikt is vanwege de slagen in de Freiheitskriege. Op de voorzijde van deze medaille staat de tekst: “Konig und Vaterland”. Dit is een veelgebruikte wapenspreuk van Pruisen. Op de achterzijde staat: “Fur die Jarhe 1813 und1814”.

Medaille Freiheitskrieg Achterkant
Medaille Freiheitskrieg – Achterkant.
Foto gemaakt door: Roeland Marijnissen