De Slag der Grenzen is een veldslag in de Eerste Wereldoorlog. De slag vond plaats tussen 20 en 25 augustus 1914 in de Ardense regio en het noorden van Metz. De strijd ging tussen Frankrijk en Duitsland.
Op 20 augustus 1914 trekken de Fransen België binnen en ze stuiten op twee Duitse legers. De Fransen lijden hier zware verliezen. Hun 3e leger onder generaal Pierre Ruffey wordt vernietigd en ook het 4e leger van generaal Fernand de Langle de Cary wordt zwaar toegetakeld. De Fransen trekken zich terug tussen de Maas en de Marne. Hier verschansen ze zich en wachten op de versterkingen van Verdun.
Op 21 augustus gebruiken de Duitsers in Tamines (Charleroi) een levend schild van 650 burgers tegen de Franse kogels. Hun opzet mislukt en ze steken de huizen in brand. Daarna maken ze 460 mannen af.
Dinant wordt in de ochtend van 22 augustus binnengevallen door het 3e Duitse leger. Meer dan 80 mannen worden doodgeschoten en daarna wordt ook deze stad in brand gestoken. De volgende dag worden burgers (vooral vrouwen en kinderen) vermoord en tegen de avond branden er 1.200 huizen.
Bij het derde gevecht in de Slag der Grenzen laat de Franse opperbevelhebber, generaal Joseph Joffre, het 5e leger van generaal Charles Lanrezac tussen Samber en Maas stelling nemen om zo de Duitse opmars te blokkeren. De Duitsers gebruiken zware houwitsers om Namen in te kunnen nemen en er sneuvelen meer dan 27.000 Franse soldaten. Namen valt uiteindelijk op 25 augustus.
Tijdens de Slag van Bergen op 23 augustus is er een eerste contact tussen de Duitsers en de Britten. Na een aanval door Duitse infanteristen verliezen de Britten veel manschappen van het 4e Bataljon de “Royal Fusiliers”.
De British Expeditionary Force doden veel Duitse soldaten van het 1e leger onder generaal Alexander von Kluck. Daarna worden de Duitsers vijf kilometer achteruit gedwongen. De Britten moeten wijken omdat het Franse 5e leger onder generaal Lanrezac zich te ver naar het oosten heeft moeten terugtrekken.
Einde van de Slag der Grenzen
Op 24 augustus krijgt het Britse 4e Bataljon de opdracht zich terug te trekken naar Le Cateau. Dit gebeurt tot 27 augustus onder voortdurende gevechten met het Duitse 1e leger onder generaal Alexander von Kluck. De Duitse aanvallen worden afgeweerd door het 2e Britse korps onder generaal Smith Dorrien. Dit gaat ten koste van 7.800 doden. De Britse terugtocht lijkt op een vlucht maar ze kunnen toch ontsnappen. Zo komt er een eind aan de Slag der Grenzen.
De Duitsers maken echter een misrekening. De Duitse bevelhebber Helmuth von Moltke past het Schlieffenplan aan naar aanleiding van de ongeorganiseerde terugtrekking van de Fransen en Britten. Hij evalueert de strategische situatie echter verkeerd en hij stuurt Duitse troepen naar Parijs en daarnaast ook naar de Elzas. Als versterking voor een nieuwe aanval. Hij stuurt ook nog twee korpsen naar het oostfront. Andere eenheden belegeren Maubeuge en Antwerpen.
De Franse generaal Joseph Joffre kent nu de locatie van de Duitse troepen en bereidt een tegenaanval voor in het noordoosten van Frankrijk. De Franse troepen in Verdun moeten ter plaatse blijven als anker voor het komende offensief. Hij stelt twee nieuwe legers samen. Het 6e leger onder generaal Ferdinand Foch en het 9e leger onder generaal Michel Maunoury.